spółgłoski zębowe

См. также в других словарях:

• dentalny — ∆ jęz. Spółgłoski dentalne «spółgłoski wymawiane z udziałem czubka języka i górnego szeregu zębów; spółgłoski zębowe» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• zębowy — «odnoszący się do zębów ludzkich (rzadziej zwierzęcych)» tylko w terminologii specjalnej. ∆ jęz. Spółgłoski zębowe «spółgłoski wymawiane przy udziale czubka języka i górnego szeregu zębów, obejmujące spółgłoski zwarte (t, d), zwarto szczelinowe… …   Słownik języka polskiego

• mazurzyć — ndk VIb, mazurzyćrzę, mazurzyćrzysz, mazurzyćurz, mazurzyćrzył, mazurzyćrzony jęz. «wymawiać spółgłoski dziąsłowe sz, ż, cz, dż jak spółgłoski zębowe s, z, c, dz, np. capka zamiast czapka» …   Słownik języka polskiego

• labiodentalny — ∆ jęz. Spółgłoski labiodentalne «spółgłoski artykułowane bez czynnego udziału języka powstające przez zbliżenie dolnej wargi do górnego szeregu zębów; spółgłoski wargowo zębowe» ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

• przedniojęzykowy — ∆ jęz. Spółgłoski przedniojęzykowe «spółgłoski dziąsłowe (sz, ż, cz, dż, r) i zębowe (t, d, s, z, c, dz, n, ł), których artykulacja polega na zbliżeniu lub zwarciu przedniej części języka z dziąsłami lub zębami» ∆ Samogłoski przedniojęzykowe… …   Słownik języka polskiego

• seplenić — ndk VIa, seplenićnię, seplenićnisz, seplenićleń, seplenićnił, seplenićniony «wymawiać wadliwie spółgłoski szczelinowe zębowe i dziąsłowe (np. s, z, c, sz, ż, cz) wskutek nieprawidłowej budowy narządów mowy lub złego ich ustawienia podczas… …   Słownik języka polskiego